Geschiedenis
Women Engage for a Common Future (WECF) werd, in 1994, in Nederland opgericht als Women in Europe for a Common Future. WECF was een initiatief van een groep Europese vrouwen na afloop van de Rio Earth Summit in 1992.
Met de oprichting werd dewens geuit meer samenwerking te zoeken op het gebied van duurzame ontwikkeling, in het bijzonder in Oost-Europa en de voormalige Sovjetunie. De filosofie van WECF was om lokale projectpartners en leden van het netwerk in staat te stellen lobbywerk te verrichten met hulp van WECF, zowel op lokaal, nationaal als internationaal niveau. Op deze manier kon een stem gegeven worden aan vrouwen en minderheidsgroepen rond de onderhandelingstafel. Deze benadering van gezamenlijk lobbywerk en lokale projecten bleek al snel succesvol en werd de kracht achter het WECF-netwerk.
Gaandeweg ontwikkelde WECF een actief partnerschapsbeleid met nadruk op langetermijnsamenwerking, capaciteitsopbouw en versterking van het eigen netwerk van de partnerorganisaties. Dit had succesvolle projectresultaten en betere fondsenwerving tot gevolg. Tussen 1999 en 2002 breidde WECF haar netwerk uit met beleidsprojecten rond persistente organische stoffen (PAK, DDT, PCBs). Deelnemende partijen kwamen vooral uit de EECCA-regio (Oost-Europa, Kaukasus en Centraal-Azië). Dit veranderde in 2001 toen Eurocommissaris Margot Wallström opriep tot een actievere deelname van vrouwen in het Europees milieubeleid. WECF werd benaderd vrouwen uit verschillende EU-lidstaten bijelkaar te brengen voor een gesprek met de Eurocommissaris. Dit resulteerde in een interessante workshop in Brussel en een ontmoeting met Margot Wallström. Vanaf dat moment werd WECF steeds meer beschouwd als hét Europese vrouwennetwerk voor milieuvraagstukken en kreeg zij meer leden uit EU-lidstaten. WECF slaagde er ook voor het eerst in EU-subsidie te ontvangen voor haar projecten vanuit het Directoraat-Generaal Milieu van de Europese Commissie, wat later zou uitmonden in jaarlijkse structurele financiering.
De groei van het netwerk en de staf van de organisatie werd nog meer versterkt door toegenomen projectsubsidies vanuit het Nederlandse Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking vanaf 2004, toen ook ontwikkelingslanden in de EECCA-regio en Oekraïene in aanmerking kwamen voor subsidies. De meerderheid van de nieuwe leden is daarom ook afkomstig uit deze landen. Echter, in de afgelopen jaren heeft het Nederlandse Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking het aantal subsidies aan de EECCA-regio fors teruggebracht wat een negatieve invloed heeft op financieringsmogelijkheden van WECF-partners en haar leden. WECF zal op zoek moeten gaan naar aanvullende financieringsbronnen voor haar projecten.
